Özbekistan Atasözleri

Kör tavuğa her şey darıdır.

Bahşiş atın dişine bakılmaz.

Deve kuraklıkta yürür, ama bir de onu bataklıkta gör.

Okumadan molla olan, gagalamayan karga olur.

Dayakla ayı bile molla olur.

Her yerin tilkisini kendi tazısıyla avla.

İğne kadar delikten, deve kadar soğuk girer.

Yılan kovalarsa yola; deve kovalarsa yokuşa kaç.

Eşeği üç kuruş, semeri beş kuruş.

Ucuz şeyin çorbası tatlı olmaz.

İt hurar, karvan otar (İt ürür, kervan yürür).

Keçinin başı olacağına, koyunun kuyruğu ol.

Civcivin şansı olsaydı, tavuğun memesi olurdu.

Çuvaldız olup çuval dik, deve olup katarda dur.

Tarlanın beyi olacağına, kalenin iti ol.

Tarlanın beyi olacağına, kalenin iti ol.

Kurt kurdu korur.

Sirke ham olursa kendi kabını yarar.

Pireye kızıp yorgan yakma.

Bağa bülbül, adama akıl yakışır.

Bir kesekle iki serçe vurulmaz.

Boş çuval dik durmaz.

Büyük ye, büyük söyleme.

At alırsan, binip al, evleneceksen kadını görüp al.

Bal tutan parmağını yalar.

Can çıkadı, huy çıkmadı.

Acele etmeyen, tavşana yetişir.

Aç kurt, hızlı koşarak gelir.

Akıllının atı da yorulmaz, giysisi de eskimez.

Akıllı kişi atını, ahmak karısını över.

Bir adam köprü kurar, bin adam geçer.